En büyük hayalin ne? Ne zamandan beri en büyük hayalini sorduklarında aynı cevabı veriyorsun? Peki ya diğerleri? Dünyayı gezmek, kitap yazmak, mühendis olmak, evlenip baba olmak, Fransızca öğrenmek, gitar çalmak, organik domates yetiştirmek, tenis oynamayı öğrenmek…
Hayallerini sen mi seçtin?
İleride kendin için nasıl bir yaşam düşlüyorsun? Bu hayaller ne zaman oluştular? Hayallerini bilinçli olarak sen mi seçtin; yoksa bunlar daha sen minicikken etrafında söylenen “Doktor olacak benim oğlum,” Kocaman bir gelinlik alacağız kızımıza!’”cümlelerinin bilinçaltınıza işlemiş hali mi? Ya da daha da kötüsü aslında çocukken başka hayallerin vardı ama zamanla yukarıda sayılan hayaller sana daha cazip gelmeye mi başladı?
Oturup ciddi ciddi düşündün mü hiç? Hayallerin… Hepsi senin mi?
Farkında mısın? Toplum her gün diğerleriyle aynı yoldan gitmen için seni itekliyor. Üniversite oku. Mümkünse büyük bir firmada iş bul. 08.00 -17:00 mesaisini hiç aksatmadan 35 yıl git. Tatillerde bir otele kapan, bir hafta deniz, güneş, kum. Evlen sonra çocuk yap; tek kalmasın, kardeş de lazım. İlk fırsatta kredi çek; bir ev, bir araba al. Malum hayat pahalı.
Diyeceksiniz ki; sen de aynı yoldan gitmiyor musun? Ne diye şimdi karşıma geçmiş, boş boş nutuk atıyorsun? Belki kısmen haklısın da. Ama hiç aklına gelmeyecek hayallerim var benim ve onlara ulaşmak için sürekli yeni yollar arıyorum, beni oraya götürecek yolda daha hızlı yürüyebilmek için kendimi geliştirmeye çalışıyorum desem? Evet, belki bu konuda çok da başarılı değilim ama en azından ilk adımlarımı attım.
Biliyorum; zor bir ülkede yaşıyoruz ve çalışmak, para kazanmak zorundayız. Ama bütün hayallerimizi komşu Fatma Teyzenin, kendisinin çok başarılı olduğunu varsayan Okan’ın hayallerinin yolundan giderek oluşturursak, ne bireysel ne de toplum olarak bir adım bile ileri gidemeyeceğimizin ne kadar farkındayız? Daha önce kimsenin yapmadığı ya da çok çok az kişinin başarabildiği hayallerimiz kaçar tane? Bunları ne sıklıkla hatırlıyoruz ya da o yola gidebilmek için çaba harcıyoruz?
Gerçekten istediğin, kendine özgü hayalini oluştur!
Yarın işi bırak, sırtına bir çanta vur, düş yola demiyorum. (Tabii ki bu da bir seçenek!) Ufak da olsa bir yerden başla diyorum. Baban istediği için mühendis olma ya da annen mürvetini görsün diye aşık olmadığın adamla evlenme diyorum. Gerçekten istediğin, kendine özgü hayalini oluştur ve ona ulaşmak için minicik adımlar atmaya başla. Konuyla ilgili bir kursa başla mesela ya da bir dergiye abone ol. O yolda sana rehberlik edebilecek birini bul ve seni yönlendirmesini rica et.
Evet, toplumun gitmediği yollar çalı çırpı, taş, kaya dolu. Üstelik su yok ve güneş de tam tepende! Yolda karşına onlarca engel de çıkacak!
Ama Ralph Waldo Emerson’ın dediği gibi şunu unutma: “Yol olmayan yerden gidin ki iz bırakın!”
