Bir Engeli Kaldırmakla Başlayacak Her Şey

1495

“Geçmişimi düşündüm bugün. Yapamadıklarımı ve yaşayamadıklarımı… Ne kadar da çoklar…

Unutmak istiyorum eskiyi, hem de her şeyden çok istiyorum.

5 yaşıma geri dönsem mesela şimdi. Sokakta ip atlayabilsem, eteğim açılırsa diye annem içime zorla kısa tayt giydirse, hava kararmadan eve dönmesem, dizimin kanaması olsa evdeki en büyük sorun.

Sonra okula başlasam; formam, çantam ve kokulu silgim olsa, teneffüste Hakan saçımı çekti diye onu kovalasam ve yakalayamasam. Okuma bayramında çok sevdiğim sıra arkadaşım Alper, dans gösterimizde kavalyem olsa. Gitar kursuna gitsem, annem yeteri kadar tekrar yapmadığım için söylense…

Ortaokulda Seda’yla okulu kırıp sinemaya gitsek, yaz tatilinde bahçedeki duvarın üstünde çekirdek çitlesek arkadaşlarımla…

Lisede kurstan kursa koştursam, üniversitede ne bölüm seçsem diye kararsızlık içinde kıvransam. İlk aşk acım yüzünden cipslere dadanıp 55 kilo olsam. Merve’lere ders çalışmaya gidiyorum deyip internet kafede oyun oynamaya gitsek.

Üniversitede uykusuz final geceleri geçirsem, proje ödevim son dakikaya kalsa, staj yeri bulmak için debelensem. Sevgilimle bir küsüp bir barışsak ama hiç ayrılmasak. Tatilde Çeşme’de kızlarla plajları sıraya dizsek.

Sonra o çok havalı şirketlerde iş bulabilmek için mülakatlarda sürünsem, İsmet’le nişan bohçası yaparken o uyuz kaynanamın dırdırlarına katlanmak zorunda kalsam…..

Ihhhh, uykum geldi… Hayaller Paris, gerçekler Bayburt…….”

Zeynep günlüğüne bunları yazmıştı. Aslında hepsi ne kadar da basit ve doğal istekler değil mi? Her insanın yapmak isteyeceği sıradan şeyler.

Ama geçtiğimiz yıllarda Zeynep ve pek çok engelli arkadaşı bunların hiçbirini yapamadı. Çünkü sokaktaki çocuklar onu takımına seçmedi. Büyük bir çoğunluğu mimari şartların uygunsuzluğu ya da okul müdürünün/velilerin itirazları yüzünden okula gidemedi. Gidenlerin sıra arkadaşı dans etmek için engelsiz bir kız seçti. Okulu kıran sınıf arkadaşları onu da çağırmayı unuttu, bırakın beraber tatile gitmeyi. İşitme engelli Salih’le ya da görme engelli İpek’le sevgili olmak kimsenin aklına bile gelmedi. Stajyer, personel ararken herkes “sağlam”lara öncelik verdi.

10-16 Mayıs Türkiye’de Engelliler Haftası. Kutlamayın, çünkü bu kutlamak için değil; anlamak ve bir adım atmak için belirlenmiş bir tarih. Evet, tüm binaların engellilere uygun hale getirilmesini sağlayamayabilirsiniz ama sokakta engelli birini görünce dik dik bakmayı bırakabilirsiniz. Facebook’ta “Hepimiz engelli adayıyız, engellilerin yanındayız” yazmak yerine bir tane sadece bir tane engelli arkadaş edinebilirsiniz.

Bugünün hatrına, oturup ciddi ciddi bir düşünün, kaldırabileceğiniz bir engel gerçekten de yok mu?

Tuğba Erbilen
YAZAR HAKKINDA

Tuğba Erbilen

Tuğba Erbilen, Borusan Otomotiv Grubu’nda İnsan Kaynakları Uzmanı. Engelleri birlikte aşma konusunda çevresindekilerin önyargılarını kırmayı ve toplumu bilinçlendirmeyi amaçlayan bir gönüllü, genel geçer bakış açılarını değiştirerek, fark yaratmaya çalışan bir savaşçıdır.