Eskiden “Kadın kısmı çalışmaz” derlerdi. Artık iş hayatındayız, bu algı değişti. Şimdilerde ise “Kadın her işi yapamazlar”la mücadele etmeye başladık. Kadın, yapı ve yaradılış olarak naif, nazik, kırılgan görünebilir ancak kadın güçlüdür.
Bundan çok değil. Bir iki yıl kadar önce bana deselerdi ki vinç operatörü olacaksın muhtemelen ben de güler geçerdim, hayal bile edemezdim.
Bir iki yıl önce vinç operatörü olacağımı söyleseler, güler geçerdim.
17 yaşımdan beri çalışıyorum. Her zaman ayaklarımın üzerinde olmayı, kendi ekonomik özgürlüğümle yaşamayı tercih ettim. Evliyim, şimdilik çocuğum yok. İki yıl boyunca eşim bulduğum işlerin hiçbirini beğenmedi ama iyi ki beğenmemiş. Borçelik’te vinç operatörü olarak işe girmeme o vesile oldu ve her zaman destekledi.
Muhtemelen şaşkınlıkla gözlerini açıp nasıl oldu da bu işi bulduğumu soran pek çok kişi gibi siz de merak ediyorsunuz.
Ne de olsa bir kadın için pek de yaygınlıkla rastlanan bir iş değil, değil mi?
Daha önce çeşitli hizmet sektörlerinde kasiyerlik, kargo operatörlüğü, ön muhasebe, reyon görevlisi gibi işlerde yer aldım. Fabrikada ilk defa vardiya sistemiyle vinç operatörü olarak çalışıyorum.
Muhtemelen nasıl oldu da vinç operatörü oldum merak ediyorsunuz.
Bu geçiş süreci biraz sancılı, biraz endişeli ve çokça eğlenceli oldu. Erkek egemen bir toplumda yaşamaya alışkın bir toplum olarak erkek çalışan arkadaşların önyargıları, bizi göz hapsinde tutmaları ve alaycı bakışlarıyla çok karşılaştık. “Yapamazsınız”, “Size göre değil”, “Bu iş erkek işi” gibi bir sürü olumsuz cümleler kurulurken diğer yandan “Yaparsınız”, “Aslında tam kadın işi”, “Çok hassas ve ince iş, tam sizlik”, “siz düzenli dikkatli çalışırsınız” gibi güzel cümleler de duyduk tabi. Olumsuz ifadelerin hiçbiri gerçekleşmedi. İşimizi gerçekten severek yapıyoruz.
RULMAN, ALYAN VE VİNÇ
Vinç operatörlüğü eğitim programına başladığımda, daha önce hiç görmediğim konularla karşılaştım. Mesela rulman ve alyanla; hatta vinçle burada tanıştım diyebilirim. Bütün makine parçalarını burada öğrenme şansım oldu. Bunları öğrenmek benim için ayrı bir keyifli, eğlenceli ve öğretici oldu. Eğitmenlerimiz titizlikle bize bilgi verdiler. Yeni tanıştığımız iş arkadaşlarımla adım adım başarıya, öğrenmeye yaklaşıyorduk ve çok heyecanlıydık.
Hiçbir zaman yapamayacağım gibi bir düşünceyle yola çıkmadım. Endişelerim vardı elbette. Nasıl olacak? Nasıl alışacağım? Ya da diğerleri bize nasıl alışacak? gibi düşüncelerim oldu. Ama zamanla herkes Borçelik’te kadınların vinç operatörü olmasına alıştı.
İŞTE BİR GÜNÜM
İşime, kimsenin malına ve canına zarar gelmemesini dileyerek, hayırlı işler dileklerimle ve dualarla başlarım. İşe başladığım her gün yeni bir şeyler öğreniyorum ve bu da bana tecrübe katıyor. Her zaman eğlenerek çalışmayı tercih ediyorum. İş arkadaşlarımda artık benim bu hallerime alıştılar. Başlarda hep bir tereddütle yaklaştım ancak tanıştıkça, onlar da beni tanıdıkça artık birbirimize şakalar bile yapar olduk. Bugün tam olarak bu fabrikanın bir parçası olmamın 1. yılı. Zaman çabuk geçti.
Bu bir yılda neler keşfettim? İş makinesi kullanmak insana değişik bir his veriyor, gurur duyuyorum. Etraftan aldığım tepkiler, şaşkın bakışlar beni mutlu ediyor. Mesela araç yüklüyorum şoförler beni alkışlıyor, tebrik ediyor. Doktora gidiyorum ne iş yapıyorsun diyor. “Vinç operatörüyüm” diyorum, çok şaşırıyor, tebrik ediyor. Bazı komşularım ve arkadaşlarım hâlâ inanmıyor.
Demem o ki biz istersek üstesinden geliriz. Kendimize güvenerek alnımızın akıyla her işi her şeyi yapabiliriz. İşin cinsiyeti yoktur. Korkma, kendine güven ve harekete geç! Kadına güç iş yok!
